De Geschiedenis

Als “handbalgroep Tuindorp” een onderafdeling van de NASB zag Vriendschap op 17 juni 1932 het levenslicht. In het begin bestond deze nog slechts uit één Herenteam maar daar kwam november van dat jaar verandering in toen enkele Dames besloten het voorbeeld van de Heren te volgen. Al snel kwamen er vanuit de “Jonge Pieter Jellen” de jeugdafdeling van diezelfde NASB, meerdere leden, zodat de handbalgroep gestaag groeide. De eerste jaren aan de Melkweg waren zeer primitief en was men meer met het leren van de grondbeginselen bezig dan dat er daadwerkelijk gehandbald werd. Dat onze vereniging dit niet verkeerd had gedaan bleek wel toen zij zich inschreven voor de competitie, want al snel speelden zij beiden in de hoogste afdeling. Hetgeen voor de leden betekende dat zij veel van hun wedstrijden buiten Amsterdam moesten spelen. Zo kwam het voor dat zij regelmatig te zien waren op de fiets naar Amersfoort of Hilversum. Voor de accommodaties van die tijd zouden veel van de huidige leden hun neus optrekken maar in die tijd was het normaal dat er op een weiland een veld uitgezet werd. Niet zelden kwam het voor dat eerst het vee van het veld gedreven moest worden voor er met handballen begonnen kon worden. Doucheruimtes of een kantine waren in die tijd ook uit den boze, de handballers wasten zich met water dat zij met emmers uit de sloot haalden. Jaren later werd er door de leden zelf een betonnen put met een watermeter aangelegd zodat zij zich met stromend water uit de kraan boven een trog konden wassen. Natuurlijk werd er ook in die tijd niet alleen aan handbal gedacht ook de sociale contacten stonden hoog in het vaandel. Een eigen plek voor die sociale contacten had Vriendschap nog niet, dus werd er regelmatig uitgeweken naar de blauwe zaal van het Zonnehuis. Alwaar de leden werden vermaakt met dansavonden en toneeluitvoeringen. Deze werden door de leden zelf verzorgd.

Tijdens de tweede wereldoorlog werd het de socialistisch getinte verenigingen onmogelijk gemaakt te sporten door de bezetters. De NASB werd opgeheven dus daarmee alle afdelingen. Sommige van die afdelingen zochten hun heil bij de burgersportbonden, zo ook de handbalgroep Tuindorp. In eerste instantie is er toen met S.V. de Meteoor gesproken maar de leden waren het er unaniem over eens om zelfstandig door te gaan, gekozen is toen voor de naam Vriendschap. “Meteoor lag in dit geval voor de hand omdat wij door de bezetters van de Melkweg waren verwijderd en onderdak hadden gekregen bij hen”. Onder die naam VRIENDSCHAP werd aansluiting gezocht bij het N.H.V. Tevens werd er in die tijd een gymnastiek afdeling opgericht. Al in 1944 werd er weer sinds jaren op een achtergehouden stencilmachine een mededelingenblad verzorgd, onder de kop “EENS KOMT DE KLARE, SCHONE DAG DAT VRIENDSCHAP HERRIJZEN MAG”. Na de oorlog kwam Vriendschap voor de vraag te staan met welke bond zij door wilde gaan. De Nederlandse Culturele Sportbond die de opengevallen plaats van de NASB had ingenomen of het N.H.V., gekozen werd voor de laatste omdat die over een grotere competitie beschikte. Het eerste clubhuis dat de vereniging bezat stond op de Melkweg waarnaar we na de oorlog weer waren verhuisd, maar moest in 1955 tegen de grond en Vriendschap vertrok voor de tweede keer van de Melkweg om eveneens voor de tweede keer onderhuurder bij de Meteoor te worden.

Tot 1957 gebeurde er relatief weinig met Vriendschap. Maar in dat jaar klopte de jeugdraad van de Meteoor bij Vriendschap aan de deur met de vraag of Vriendschap hen kon helpen met het organiseren van een internationale sportweek. Aan deze sportweek, die landelijke bekendheid kreeg via de radio en de diverse kranten, werd meegedaan door 450 buitenlandse gasten en werd een grandioos succes. Maar vormt tevens ook een zwarte bladzijde in het bestaan van de sporters uit Tuindorp Oostzaan omdat één van de twee bussen uit het West-Duitse Siegen verongelukte waarbij twee leden overleden. Tijdens een inderhaast belegde spoedvergadering werd besloten het festijn toch door te laten gaan maar de openingsceremonie werd aangepast. Van deze sportweek is een film gemaakt die vele malen in binnen- en buitenland werd vertoond. Hierna werd het weer een tijd rustig rond de vereniging met slechts de vermelding dat in die tijd de Dames in de hoogste klasse van het veldhandbal speelden. In 1970 werd het duidelijk dat het 11-handbal het zou afleggen tegen het huidige 7-tal handbal. Het gras werd met een tussenfase van gravel, asfalt en het zaalhandbal heeft het uiteindelijk gewonnen van het veel gezelligere buiten gebeuren.

Door middel van vele acties kreeg Vriendschap het jaren later voor elkaar om in 1974 voor de tweede keer eigenaar te worden van een clubgebouw en wederom op de Melkweg. Op deze plaats speelt Vriendschap nog steeds. Door de bouw en het in gebruik nemen van het clubgebouw kreeg het verenigingsleven een nieuwe injectie. Vele feesten zijn sindsdien in het clubgebouw gevierd, onder meer door deze feesten is de vereniging Vriendschap geworden tot wat zij nu is, een gezellige vereniging waar men op alle niveaus kan sporten.